زندگی رسم خوشایندی است .

پرشی دارد به اندازه عشق

زندگی چیزی نیست که لب طاقچۀ عادت از یاد من وتو برود

 زندگی جذبۀ دستی است که می چیند

زندگی نوبر انجیر سیاه ، در دهان گس تابستان است

زندگی ، بُعد درخت است به چشم حشره

زندگی تجربۀ شب پره در تاریکی است

زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد

زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد

زندگی دیدن یک باغچه از شیشه مسدود هواپیماست

خبر رفتن موشک به فضا (امید )

لمس تنهایی «ماه»

فکر بوییدن گل در کره ای دیگر

زندگی شستن یک بشقاب است

زندگی یافتن سکه در جوی آب است

زندگی «مجذور» آینه است

زندگی گل به «توان » ابدیت

زندگی «ضرب» زمین در ضربان دل ماست

زندگی «هندسه » ساده و یکسان نفسهاست .   

سهراب