راستش من خوب حرف می زنم .

ولی نوشتن رو خوب بلد نیستم .

شعرهای سهراب می نویسم

 چون حرفای دلم توش گفته می شه .

وقتی دلم می گیره می رم سراغ

 این شعرها تا کمی آروم بشم .

تا دوباره کلامم زنده بشه .

کاش می شد براتون حرف بزنم .

بگم من بی معرفت نیستم .

قانون طبیعت همینه  چه خبر داری از دل من .

که چه می گذره چی می کشم با این همه فشار

دوست داشتم بلند فریاد بکشم همه صدام رو بشنون

ولی فریادهام صدا نداره تو حنجره خفه می شه

اینجا داد می زنم تا همه بدونن آرزو سر در گم شده

رفته تو خاکی و دست پا می زنه بیرون بیاد

شایدم یه مرداب که خودش خبر نداره ...